Chojnice 2021-01-07
Wojskowe lotnisko zapasowe Konarzyny koło Chojnic.
Współrzędne geograficzne: 53.825N 17.352E (Inaczej 53°49'31.0"N 17°21'10.0"E).
Nazewnictwo poszczególnych lotnisk, a zwłaszcza lotnisk zapasowych nastręczało i nastręcza do dnia dzisiejszego pewne trudności. Zwykle było tak, że lotnisko otrzymywało nazwę powiatowej miejscowości na terenie której się znajdowało. Ale także mogło otrzymać nazwę miejscowości sąsiedniej, bo tam znajdowała się poczta, a ściślej urząd pocztowy i centrala telefoniczna. Dlatego dla danego lotniska mogły przypadać dwie, a czasami i trzy nazwy. Na przykład lotnisko zapasowe Konarzyny figurowało także pod nazwą Sąpolno lub Chojnice. Niemniej jednak w nomenklaturze Wojska Polskiego dla danego lotniska zawsze była jedna nazwa, i tak lotnisko Konarzyny figuruje w dokumentach jako Sąpolno. W obecnych czasach, niektóre gminy przyznają się do związków z byłymi lotniskami, co czasami przejawia się w nazewnictwie ulic. Wówczas w tych miejscowościach możemy spotkać nazwę ulicy Lotnicza lub Spadochronowa.
Lotnisko Konarzyny (Korne, Sąpolno) jest odległe zaledwie o 30 km na wschód od Lotniska Pieniężnica i podobnie jak tamto lotnisko nigdy nie miało gospodarza w postaci pułku lotniczego, który bazowałby tu na stałe. Dlatego było to lotnisko zaliczane do lotnisk zapasowych.
Lotnisko Konarzyny leży w Województwie Pomorskim, w Powiecie Chojnickim, w Gminie Konarzyny. Lotnisko powstało w okresie 1951-1956, kiedy to w Polsce zbudowano blisko 40 lotnisk wojskowych. Lotnisko Konarzyny nie ma dobrej lokalizacji. Zostało zbudowane w pobliżu kilku wiosek, w terenie typowo rolniczym. Tylko od strony północnej lotniska jest niewielki las. W lesie umieszczono wszystkie niezbędne elementy infrastruktury lotniska. Całkowita powierzchnia lotniska to 250 hektarów. Elewacja 490 ft (149 m). Z lotniska do Człuchowa jest 18 km, do Chojnic jest 22 km, do Szczecinka 50 km, do Bytowa 50 km.
Lotnisko Konarzyny ma jeden główny RWY, o wymiarach 2 300 m x 30 m, która jest umieszczono na kierunku 074/254. Nawierzchnia asfaltowo-betonowa. Od strony południowej wytyczano awaryjną drogę startową (RWY) o nawierzchni gruntowej (trawa). Równolegle do RWY ze strony północnej umieszczono główną drogę kołowania. Droga kołowania jest połączona z RWY pięcioma łącznikami. Przy głównej drodze kołowania umieszczono dwie PPS; wschodnią i zachodnią. Każda PPS ma wymiary 50 m x 200 m (10 000 m2). Wszystkie nawierzchnie są betonowo-asfaltowe.
W północno-wschodniej części lotniska umieszczono strefę rozśrodkowania samolotów. Stanowiska są o nawierzchni gruntowej otoczone wałami z trzech stron.
Główne obiekty administracyjno-koszarowe umieszczono w centrum lasu. Obecnie (2021 rok) funkcjonuje tutaj stadnina koni. Lotnisko nigdy nie było ogrodzone. Do lotniska nie doprowadzono bocznicy kolejowej, ale w pobliżu przebiegała linia kolejowa Nr 413.
Historia Lotniska Konarzyny.
W 1963 roku, gospodarzem zapasowego Lotniska Konarzyny wyznaczono 32. Pułk Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego, który na stałe bazował w Sochaczewie. Około 1980 roku, gospodarzem zapasowego Lotniska Konarzyny został 9. Pułk Lotnictwa Myśliwskiego, który na stałe bazował w Debrznie. Po rozformowaniu w 1989 roku, 9. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego, lotnisko w Konarzynach pozostało bez gospodarza. Lotnisko zostało przekazane do Agencji Mienia Wojskowego. Rozważano, czy obiekt miał zachować charakter lotniczy? Ostatecznie z wymogu zachowania lotniczego charakteru obiektu zrezygnowano.
Około 2000 roku, Lotnisko Konarzyny zostało kupione przez niemiecka spółkę „M and V Marketing i Dystrybucja”. Wartość transakcji wynosiła 7 milionów złotych. Plany nie były bogate, bo zamierzano na lotnisku postawić farmę wiatrową. W 2004 roku, spółka zbankrutowała i na lotnisku nic nie zrobiła. Obiekt trafił we władanie Gminy Przechlewo (217 hektarów) i Gminy Konarzyny (32 hektary), bo spółka zalegała z podatkami. Spółka czasowo wydzierżawiła teren rolnikom na pastwiska i łąki. Dzierżawa już wygasła, a rolnicy dalej korzystali z terenu. Budynki, które były własnością wojska, a potem spółki niszczały. Obiekt został przejęty przez syndyka, za długi. Zainteresowanie obiektem wykazywały władze Chojnic, które chciały uruchomić tutaj ruch lotniczy General Aviation. W ewidencji Urzędu Lotnictwa Cywilnego lotnisko nadal jest traktowane jako lądowisko, ale nie ma nadanych żadnych kodów. Dawny RWY jest fragmentem drogi publicznej, ale o niewielkim ruchu. W razie potrzeby lądowanie awaryjne jest możliwe, ale na RWY można spotkać opony i hałdy piasku po nielegalnych rajdach samochodowych.
W 2005 roku, część dawnego lotniska (obiekty administracyjno-koszarowe) kupiła prywatna osoba, przedsiębiorca z Chojnic i otwarł tutaj stajnię. W stajni jest hodowanych 60-100 koni. W planach właściciela jest hotel i restauracja. Ostatecznie przedsiębiorca kupił cały teren (250 hektarów) za kwotę 1 300 000 złotych. Część byłego pola wzlotów ma zostać poparcelowane na działki budowane i sprzedane. Przedsiębiorca organizuje na lotnisku doroczne dożynki i inne imprezy masowe, jak na przykład wystawy koni i sprzętu rolniczego.
Linia kolejowa Nr 413.
Na Lotnisko Konarzyny nie dochodziła żadna bocznica kolejowa. Jednak w pobliżu lotniska jest obecnie (2021 rok) nie używana linia kolejowa Nr 413, na której są dwie stacje kolejowe blisko lotniska: Przechlewo i Sąpolno. To z tych stacji kolejowych dostarczano materiał budowlany i inne towary na lotnisko.
Linia kolejowa nr 413 łączyła stację Człuchów (linia kolejowa Nr 210) z przystankiem Słosinko i miała długość 55 km. Powstała w 1902 roku. Szlak był jednotorowy, niezelektryfikowany. W 2006 roku, część linii Słosinko-Przechlewo został rozebrany, razem z bocznicą kolejową na Lotnisko Pieniężnica. Część linii Przechlewo-Człuchów, o długości 25 km, istnieje do chwili obecnej (2021 rok), ale nie jest używana. W Przechlewie tor kończy się kozłem oporowym przed lokalną drogą. Ruch pasażerski na tym odcinku zakończono w 2004 roku. Od czasu do czasu, Chojnickie Stowarzyszenie Miłośników Kolei organizowało przejazd pociągiem specjalnym na tej trasie dla miłośników kolei.
Opracował Karol Placha Hetman