Biały Bór 2021-01-05
Lotnisko Pieniężnica.
Współrzędne byłego Lotniska Pieniężnica to: 53.871N 16.998E (inaczej 53°52'17.5"N 17°00’11.1"E).
W odległości około 1 500 m od miejscowości Pieniężnica znajduje się teren po byłym lotnisku wojskowym. Lotnisko Pieniężnica powstało w połowie 50-lat XX wieku, jako typowe lotnisko zapasowe dla pułków bojowych Wojska Polskiego. Układ pola wzlotów był typowy dla lotnisk z tego okresu. RWY o długości 1 900 m x 40 m, o nawierzchni betonowej. RWY umieszczono na kierunku 084/264, czyli niemal wschód-zachód. Z południowej strony RWY wytyczono awaryjną drogę startową, o nawierzchni gruntowej (trawa). Z północnej strony RWY umieszczono główną drogę kołowania, o długości około 2 000 m. Główna droga kołowania była połączona z RWY czterema łącznikam. Szerokość dróg kołowania wynosiła 10-15 m. Wszystkie drogi kołowania były o nawierzchni betonowej. Przy wschodnim i zachodnim łączniku umieszczono PPS (Płaszczyzny Postoju Samolotów), także o nawierzchni betonowej.
Na lotnisku umieszczono dwie strefy rozśrodkowana samolotów bojowych. Jedną we wschodniej części lotniska (wśród drzew), a drugą w zachodniej. Z początkiem 70-lat w zachodniej strefie rozśrodkowania zbudowano 10 schrono-hangarów klasy AU-11, dla samolotów typu Mikojan i Guriewicz MiG-21.
Lotnisko Pieniężnica z każdej strony było otoczone lasami. W części północno-wschodniej, w lesie umieszczono MPS (skład materiałów pędnych i smarów, z pełnym wyposażeniem) oraz budynki administracyjno-koszarowe lotniska. W części północno-zachodniej, w lesie umieszczono bombo-skład (magazyn uzbrojenia dla samolotów).
Lotnisko Pieniężnica nie miało stałego gospodarza. Czasowo bazowały tutaj takie pułki jak: 6. PLM z Piły, 26. PLM z Zegrza Pomorskiego, 28. PLM ze Słupska, 41. PLM z Malborka i inne. Na lotnisku lądowały samoloty: MiG-21, MiG-23, TS-8 Bies, TS-11 Iskra.
Już z końcem 80-lat, lotnisko było niedoinwestowane i popadło w degradację. W tym czasie, był już nadmiar lotnisk wojskowych w stosunku do potrzeb. Od 90-lat, samoloty lądowały tutaj sporadycznie. Prawdopodobnie ostatnie lądowanie samolotu cywilnego miało miejsce w 2004 roku. Wówczas to awaryjnie lądował samolot Cessna 172. W tym czasie, zdatna do lądowania była tylko wschodnia część RWY, na długości 1 000 m.
Lotnisko Pieniężnica znajdowało się całkowite w Województwie Pomorskim w Powiecie Człuchowskim. Kod pocztowy 77-306. Ale przez lotnisko przebiega granica Sołectwa Koczała i Sołectwa Pieniężnica. Większość obszaru jest w Sołectwie Pieniężnica. W Gminie Koczała jest wschodni fragment pola wzlotów, teren byłego MPS i obiekty administracyjno-koszarowe.
W 90-latach lotnisko zostało przejęte przez Agencję Mienia Wojskowego i zostało wystawione na sprzedaż, bez konieczności zachowania lotniczego charakteru. Na lotnisku organizowano legalne i nielegalne wyścigi samochodowe i motocyklowe. W 2019 roku, syndyk zarządzający majątkiem byłego lotniska rozebrał pozostały fragment RWY, drogi kołowania i schrono-hangary. Na części pola wzlotów jest obecnie (2020 rok) zakład hodujący grzyby jadalne; pieczarki i boczniaki.
W 2020 roku, na terenie Sołectwa Pieniężnica mieszkało 359 osób. Było to 9,5 % mieszkańców Gminy Rzeczenica. Teren Pieniężnicy to głównie lasy, pola uprawne i nieużytki, bo gleby nie są najwyższej jakości. W pobliżu przepływa rzeka Czernica, nad którą było średniowieczne grodzisko. W wsi Pieniężnica jest kościół po protestancki pod wyzwaniem św. Marcina, który był zbudowany w latach 1814-1817. Kościół ma ściany wykonane z „pruskiego muru”. W czasie Polski Ludowej w Pieniężnicy działało Państwowe Gospodarstwo Rolne "PGR".
Lotnisko Pieniężnica miało także inne nazwy. Lotnisko Biały Bór, bo to największe miasto w pobliżu. Lotnisko Koczała, bo główny dojazd na lotnisko był od strony miejscowości Koczała, drogą betonową. Od strony Pieniężnicy jest tylko droga gruntowa i prowadziła przez bramę gospodarczą na teren samego pola wzlotów.
DOL na Drodze Krajowej nr 25.
W odległości około 5 km od Lotniska Pieniężnica przebiega Droga Krajowa Nr 25, na odcinku Biały Bór - Rzeczenica. Na tej drodze, w miejscowości Brzezie jest umieszczony DOL Brzezie. Droga Krajowa nr 25 ma długość 412 km. Droga przebiega z północy na południe. Przebiega przez województwa: zachodniopomorskie, pomorskie, kujawsko-pomorskie, wielkopolskie i dolnośląskie.
Kolej na Lotnisko Pieniężnica.
Obecnie istnieje linia kolejowa Nr 405, która łączy Piłę z Ustką, przez Szczecinek, Biały Bór, Miastko i Słupsk, o długości 193,67 km. Na północny-wschód od Białego Boru jest stacja kolejowa Słosinko. Od tej stacji biegła linia kolejowa Słosinko-Człuchów, która miała Nr 413 i długość około 55 km. Szlak przebiegał przez miejscowości: Łękinai, Koczała Bielsk Pomorski, Nowa Brda, Nowa Wieś Człuchowska, Przechlewo, Sąpolno, Człuchowskie Czosnowo, Polnica, Kiełpin. Szlak ten był uruchomiony w 1902 roku. Na tym szlaku była stacja kolejowa Łękinia. Około 1955 roku, od stacji Łękinia poprowadzono bocznicę kolejową na Lotnisko Pieniężnica, o długości około 4 000 m. W 1991 roku, linia kolejowa Nr 413 została zamknięta i stopniowo była rozbierana. W 2006 roku, linia Nr 413 została całkowite rozebrana, razem z bocznicą kolejową na Lotnisko Pieniężnica, na odcinku Słosinko - Przechlewo. Na odcinku Przechlewo - Człuchów tory pozostały, ale nie są używane.
Opracował Karol Placha Hetman