Kraków 2022-11-25
Aero L-60 Brigadyr.
Aero L-60 Brigadyr to lekki samolot czechosłowacki przystosowany do działań łącznikowych, dyspozycyjnych i turystycznych. Samolot próbowano dostosować do zadań sanitarnych i zadań agrolotniczych. W obu tych zadaniach samolot się nie sprawdził. Była propozycja produkowania samolotu jako uzbrojonego, tak zwanego przeciw-partyzanckiego, która nie została zrealizowana.
Samolot został opracowany jako STOL, czyli skróconego startu i lądowania. Samolot był produkowany przez zakład Aero Vodochody, na zamówienie ministerstwa obrony Czechosłowacji. Celem było zastąpienie niemieckich samolotów Fieseler Fi 156 Storch.
Prototyp samolotu Aero L-60 Brigadyr został oblatany w dniu 24 grudnia 1953 roku. Produkcja seryjna trwała do 1968 roku i zbudowano około 300 egzemplarzy. Samoloty były eksportowane do następujących państw: CCCP, NRD, Kuba, Egipt, Węgry, Nowa Zelandia, Argentyna, Polska.
W Polsce wykorzystywano trzy egzemplarze w wersji sanitarnej, które miały oznaczenie Aero L-60 F oraz rejestracje SP-FXA, SP-FXB i SP-FXC. Jeden z nich, SP-FXA, został przekazany do Muzeum Lotnictwa w Krakowie w 1974 roku.
Konstrukcja.
Samolot Aero L-60 Brigadyr został zaprojektowany jako klasyczny górnopłat. W kabinie jest miejsce dla jednego pilota i dwóch lub trzech pasażerów.
W samolotach używano kilku silników tłokowych w układzie płaskim lub gwiazdowym. Prototyp był napędzany silnikiem Argus 10C. W samolotach seryjnych zastosowano silnik Walter M-208B o mocy 176 kW (240 KM). Następnie był silnik M-208B o mocy 162 kW (220 KM), znany jako Praga „Doris B”. Stosowano także silniki budowane w Polsce na licencji, gwiazdowe Iwczenko AI-14RA.
Dane Aero L-60 Brigadyr:
Rozpiętość 13,96 m. Długość 8,54 m. Wysokość 2,70 m. Powierzchnia nośna wynosi 24,30 m2. Masa własna 860 - 995 kg. Prędkość maksymalna 180 - 220 km/h. Pułap 4 500 m. Zasięg 700 - 900 km.
Opracował Karol Placha Hetman