Kraków 2011-02-01
Lotnisko Okęcie
Historia Lotniska Okęcie od 1990 roku do 2011 roku.
Terminal 1. 1992 rok.
Na nowy dworzec (terminal) Okęcie musiało czekać do 1992 roku. Zbiegło się to z przemianami społeczno-gospodarczymi w Polsce. Terminal zaprojektowano w 1991 roku. Początkowo był nazywany Terminal Międzynarodowego Lotniska Okęcie. Nikt wówczas nie wiedział, że tak szybko będzie potrzebny kolejny Terminal.
Terminal 1 został zaprojektowany dla obsługi 3 500 000 pasażerów rocznie, z ewentualnym zwiększeniem maksymalnie do 5 500 000 osób. Został zaprojektowany bardzo funkcjonalnie, na planie zbliżonym do trójkąta i znowu jego wyróżnikiem stał się bordowy dach, dlatego nazywany był "Buraczkiem". Konstrukcja żelbetowa płytowo-żebrowa. Ma powierzchnię użytkową 50 960 m kwadratowych i kubaturę 297 800 m sześciennych.
Zlokalizowano go na północ od istniejącego dworca, co nie zakłócało jego funkcjonowania. Przed Terminalem zbudowano estakadę, a właściwie trzy estakady dojazdowe o długościach 65 m, 70 m i 75 m. Jej powierzchnia użytkowa wyniosła 8 300 m kwadratowych. Konstrukcja żelbetowa. Dzięki estakadom od razu systematyzowano ruch dla podróżnych odlatujących i przylatujących. Liczba stanowisk odpraw biletowo-bagażowych wyniosła 46 (w tym 2 stanowiska pasażerów z bagażem podręcznym), a liczba bramek 12 (gate’ów). Do większości samolotów pasażerowie wsiadają poprzez 9 rękawów.
Terminal oddano do użytku w dniu 1 lipca 1992 roku. W momencie przystąpienia do projektowania nowego Terminalu zaczęto je numerować. Starszy otrzymał numer 1, a nowo projektowany numer 2.
Terminal Międzynarodowego Lotniska Warszawa Okęcie. Na prawo od wieży na dachu prowizoryczny taras widokowy istniejący do chwili obecnej (2009 rok). W prawym rogu widoczny dach MDL z 1969 roku. Na pierwszym planie Boeing 767-300 ER nr 24865/322 rejestracja SP-LPA imię własne Warszawa. Po lewej stronie Boeing 767-200 ER nr 24734/266 rejestracja SP-LOB imię własne Kraków. Z prawej strony jeden z Boeing 737.
Terminal Etiuda.
Dla usprawnienia ruchu na MPL w 1979 roku, oddano do użytku dworzec dla pasażerów przylatujących do Polski. Był on uruchamiany sezonowo i został zamknięty w 1992 roku, kiedy oddano do użytku Terminal 1.
Szybki wzrost przewozów lotniczych oraz rozwój tak zwanych tanich linii lotniczych wymusił pewne przeorganizowanie Lotniska Okęcie. Tanie linie lotniczy charakteryzowały się pewną specyfiką. Lot takim samolotem był tańszy, między innymi z powodu dużo bardziej spartańskich warunków panujących przed odlotem i po przylocie. Często było to mylnie interpretowanie, że samoloty tanich linii lotniczych są dużo gorszej jakości, są stare i lot nimi niesie większe ryzyko. Nic bardziej błędnego. Obniżanie kosztów podróży realizowana w innych obszarach. Np. pasażer sam niósł bagaże do samolotu. Na pokładzie nie były serwowane żadne posiłki.
W związku z tym w południowej części lotniska oddano do użytku Terminal Etiuda (Ten budynek z 1979 roku). Warunki w nim dalekie były od ideału, ale dobrze spełniał swoją funkcję. Z zewnątrz bardziej przypominał sklep wielobranżowy niż terminal. Terminal Etiuda został zamknięty w marcu 2009 roku.
Terminal 2.
W 2001 roku, podjęto decyzję o rozpoczęciu realizacji modernizacji Terminalu 1 oraz otwarto konkurs na projekt i budowę Terminalu 2. Oferty złożyło sześć konsorcjów. Były to: Strabag Polska Sp. z o.o, Bouygues Batiment SA, Ferrovial Agroman SA, Hochtief AG, Bilflinger + Berger Bauaktiengesellschaft oraz Skanska International Civil Engineering AB. Rozstrzygnięcie nastąpiło w połowie 2001 roku. Planowano, że 12 miesięcy potrwa przygotowanie do budowy, a sama budowa Terminal 2 potrwa trzy lata. Nowy Terminal powinien zostać oddany do użytku najwcześniej w 2005 roku. Koszt budowy szacowany był na 300 mln dolarów.
Projekt Terminal 2 przewidywał obsłużenie 6 500 000 pasażerów rocznie, co wspólnie z Terminal 1 powinno dać ponad 10 500 000 pasażerów. Wówczas planowano umieścić w Terminalu 2 specjalny sektor dla VIP, ale ostatecznie powstał osobny Terminal VIP. Projekt rozbudowy portu lotniczego obejmował realizację Terminalu 2 oraz dwóch pirsów z 21 stanowiskami kontaktowymi, czyli rękawami.
Nazwa pirs wywodzi się od pirsu portowego, czyli budowli w postaci sztucznego półwyspu wysuniętego w głąb morza, wyposażonego w przeciwieństwie do kei w liczne urządzenia, a nawet magazyny. W portach lotniczych pirsy są przedłużeniem hali głównej terminalu. Zazwyczaj są węższe od terminalu.
Fasada pirsu i terminalu jest w całości przeszklona, tak, aby stworzyć wrażenie lekkości całego budynku. Zapewnia to również kontakt wzrokowy pomiędzy poszczególnymi strefami wnętrza, powiązania widokowe między wnętrzem i zewnętrzem oraz dostęp światła dziennego do jak największej części terminalu.
Nowością w stosunku do Terminalu 1 jest 8 stanowisk do automatycznej odprawy bagażowej, tzw. self check-in.
Wykonawcą Terminal 2 zostało Konsorcjum Ferrovial-Budimex-Estudio Lamela. Prace rozpoczęto w 2005 roku. Ponieważ budowa nowego Terminalu miała się odbywać bez ograniczenia ruchu pasażerskiego, dlatego okazała się dużo trudniejsza niż poprzednia budowa Terminalu 1. Budowa nie mogła zakłócić funkcjonowania lotniska. Należało najpierw przełożyć wszystkie instalacje. Zlikwidowano 4 północne rękawy, gdyż do północnej ściany Terminalu 1 przylegał Terminal 2. Wybudowano tymczasowe rękawy, o parametrach odpowiadających budynkowi lotniska (wentylacja, informacja głosowa, instalacje alarmowe) i przepustowości rekompensującej rozebrane pomosty. Usunięcie pozostałych pomostów nastąpi po otwarciu pirsu północnego i nowej hali głównej.
Charakterystycznym elementem Terminalu 2 jest dach, którego wyeksponowaną konstrukcję tworzą rury stalowe, zakończone z obu stron przegubami ze sworzniami o dużej średnicy. Rozgałęzione w kształt trójkąta, stanowią stateczny układ konstrukcyjny razem ze wspartymi na nich blachownicami. Konstrukcja jest zabezpieczona od tzw. katastrofy postępującej - w przypadku zniszczenia dowolnej podpory układ pozostałych podpór pozostaje stabilny i zniszczenie nie rozprzestrzenia się na inne elementy.
Początkowo koszty miały wynieść 200 mln dolarów, jednak wzrosły do około 250 mln dolarów. Jednym z powodów było, nieprzewidziane w czasie projektowania, przystąpienie Polski do strefy Schengen, czyli wolnym przejazdem i przelotem do wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej. Nastąpiło to w 2007 roku.
Terminal 2 przystosowany jest do obsługi 6 500 000 pasażerów rocznie, a liczba stanowisk odprawy biletowo-bagażowej oraz wyjść do samolotów obecnie wynosi odpowiednio: 60 oraz 44. Hala przylotów została oddana do użytku w dniu 1 grudnia 2006 roku. Strefa odlotów w Terminalu 2 dostała pozwolenie na użytkowanie w dniu 7 marca 2008 roku, a w dniu 12 marca 2008 roku, otwarto Terminal i rozpoczęto odprawy pasażerów lotów czarterowych, a 18 marca 2008 roku, pozostałych lotów rozkładowych.
Terminal 2 ma powierzchnię 94 082 m kwadratowe. Kubaturę 787 558 m sześciennych. Stanowiska obsługi pasażerów: 70 - pełna odprawa biletowo – bagażowa, 10 - odprawa pasażerów z bagażem podręcznym, 6 - self check-in, 2 - stanowisko check-in dla pasażerów z bagażem ponadwymiarowym, 1 - stanowisko check-in w salonie VIP, 44 – gate’ów, 23/27 – stanowisk wyjściowych.
W 2009 roku, został ogłoszony przetarg na dalszą rozbudowę terminalu. Zakłada on dobudowanie do istniejącego pirsu północnego pirsu centralnego oraz dokończenie prac przy pirsie południowym. Dzięki dokończeniu inwestycji pasażerowie oczekujący na wejście do samolotu będą mieli do dyspozycji jednolitą, przestronną halę, której długość wyniesie docelowo 725 m. Linie lotnicze i pasażerowie zyskają 11 nowych rękawów, zlokalizowanych w pirsie południowym i centralnym. Łączna liczba rękawów, z używanymi obecnie w pirsie północnym wyniesie 27, zaś łączna liczba gate’ów - 45. Zakończenie prac przy budowie planowane jest na koniec 2010 roku.
Terminal VIP Aviation.
Terminal VIP Aviation służy odprawie pasażerów korzystających z prywatnych lub korporacyjnych samolotów lotnictwa ogólnego (ang.: general aviation). Zlokalizowany jest w zmodernizowanym budynku byłego krajowego dworca lotniczego. Poprzednio Krajowy Dworzec Lotniczy, z dniem 8 maja 2008 roku, przestał pełnić swoją funkcję ze względu na rozbudowę pirsu centralnego i wschodniego.
Lotnictwo Wojska Polskiego na Okęciu.
Lotniczą jednostką wojskową na terenie Okęcia od kilku dziesięcioleci jest 36. Specjalny Pułk Lotnictwa Transportowego, przeznaczony do transportu ważny osób w Polsce, który jako jedyny od istnienia PRL nie zmienił nazwy, choć przeszedł restrukturyzację.
Na terenie Lotniska Okęcie od 1 stycznia 2002 roku działa 1. Baza Lotnicza będąca poprzednio w strukturach 36. SPLTr. Jednostka kontynuuje tradycje Oddziału Zabezpieczenia WLOP tj. JW. 1410, który został utworzony w dniu 13 kwietnia 1959 roku, na podstawie Rozkazu nr 4 Dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju, jako batalion obsługi DWL i OPOK.
Wojskowy Port Lotniczy zlokalizowany przy ulicy Żwirki i Wigury, przed wjazdem do cywilnego portu lotniczego. Terminal Wojskowego Portu Lotniczego (Terminal WPL) obsługiwany przez 1. Bazę Lotniczą służy w szczególności do obsługi transportu członków najwyższych władz państwowych, przyjmowania rządowych delegacji zagranicznych i innych zadań związanych z obsługa administracji państwowej.
Terminal Cargo.
W kompleksie lotniska znajduje się specjalistyczny Dworzec Towarowy CARGO zlokalizowany w południowej części lotniska przy ulicy Wirażowej.
Lokalizacja Lotniska Okęcie. 2011 rok.
Lotnisko Okęcie znajduje się 10 km na południe – południowy-zachód od centrum Warszawy.
Dojazd samochodem; Z południowej Polski (Katowice, Kraków, Łódź, Wrocław): Aleją Krakowską, 17 Stycznia, Żwirki i Wigury. Dojazd z zachodniej Polski (Poznań): Połczyńską, Wolską, Kasprzaka, Prymasa Tysiąclecia, Bitwy Warszawskiej 1920r., Banacha, Żwirki i Wigury. Dojazd z północnej Polski (Gdańsk, Bydgoszcz): Wybrzeżem Gdyńskim (Wisłostrada), Aleją Armii Ludowej, Wawelską (Trasa Łazienkowska), Żwirki i Wigury. Dojazd z północno-wschodniej Polski (Białystok, Suwałki): Radzymińską, Aleją Solidarności, Towarową, Raszyńską, Żwirki i Wigury. Dojazd ze wschodniej Polski (Siedlce, Terespol): Płowiecką, Ostrobramską, Aleją Stanów Zjednoczonych, Aleją Armii Ludowej, Wawelską (Trasa Łazienkowska), Żwirki i Wigury.
Dojazd komunikacją miejską. Lotnisko obsługują dwie dzienne i jedna nocna linia autobusowa; Linia 175 kursuje z lotniska przez centrum (Dworzec PKP Warszawa Centralna) do dworca PKP Warszawa Gdańska. Podróż trwa od 36 do 53 minut. Linia 188 kursuje z lotniska przez Trasę Łazienkowską do pętli Olszynka. Czas przejazdu od 42 do 54 minut. Linia 611 (nocna) kursuje od osiedla Paluch przez lotnisko i Dworzec Centralny PKP na Sadybę. Niektóre warszawskie hotele (Jan III Sobieski, Marriott, Bristol) oferują swoim gościom bezpłatne autobusy (bus).
Parkingi wokół terminali na lotnisku w Warszawie mieszczą około 3 700 samochodów. Na lotnisku znajduje się kilka punktów wypożyczalni samochodów: Budget, Avis, Europcar, Hertz, Sixt, National, Payless.
Dojazd koleją do Lotniska Okęcie.
W połowie 2011 roku, podróżni będą mogli dojechać koleją z Dworca Centralnego na Lotnisko Okęcie. Połączenie szybkim transportem szynowym centrum miasta z portem lotniczym tworzyć będzie ciekawą alternatywę dla przeciążonego układu drogowego. W dniu 23 lutego 2009 roku, PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. ogłosiły przetarg na budowę łącznicy od przystanku osobowego Warszawa Służewiec do stacji MPL Okęcie. W lutym 2004 roku, Ministerstwo Infrastruktury, Miasto Stołeczne Warszawa oraz PP „Porty Lotnicze” podpisały „Porozumienie w sprawie realizacji infrastruktury okołolotniskowej w związku z budową Terminalu 2 Portu Lotniczego Warszawa Okęcie im. Fryderyka Chopina”. W dniu 11 lipca 2006 roku, podpisano aneks, na mocy którego, PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. zostały włączone do prac nad tym projektem. Stołeczny port lotniczy na Okęciu usytuowany jest w niedużej odległości od linii kolejowej nr 8 Warszawa - Kraków. Stały wzrost pasażerskich przewozów lotniczych oraz konieczność poprawy warunków dojazdu do lotniska, spowodowały, iż powstała koncepcja skomunikowania lotniska z centrum miasta transportem kolejowym. Budowa łącznicy w tunelu na odcinku Warszawa Służewiec - Lotnisko Okęcie, wraz z jednoczesną modernizacją linii nr 8, na odcinku Warszawa Zachodnia – Warszawa Okęcie, stanowią pierwszy etap działań związanych z udostępnieniem szybkiego i bezpiecznego połączenia kolejowego z najważniejszym lotniskiem w Polsce. W sierpniu 2008 roku, zakończyły się prace modernizacyjne między Warszawą Zachodnią, a Warszawą Okęcie. W ramach zrealizowanego projektu przeprowadzono kompleksową wymianę nawierzchni torowej wraz z naprawą podtorza, wymieniono rozjazdy i urządzenia sterowania ruchem kolejowym, a także przebudowano obiekty inżynieryjne i przejazdy. Powstały również dwa nowe przystanki osobowe: Warszawa Aleje Jerozolimskie oraz Warszawa Żwirki i Wigury; zbudowano nowe perony i wiaty na przystanku Warszawa Rakowiec. Inwestycja objęła także budowę dwóch torów postojowych na stacji Warszawa Wschodnia dla pociągów, które będą obsługiwały Międzynarodowy Port Lotniczy. Dodatkowo wybudowano dwa nowe tory między Warszawą Zachodnią a Warszawą Aleje Jerozolimskie, co pozwoli na rozdzielenie ruchu dalekobieżnego od podmiejskiego, a w konsekwencji na zwiększenie przepustowości tego odcinka linii. Projekt był współfinansowany ze środków unijnych. Budowa tunelu między przystankiem Warszawa Służewiec a MPL Okęcie jest uważana za jedną z najważniejszych inwestycji w stolicy. Obecnie, dojazd na lotnisko Okęcie jest koszmarem, o czym wiedzą wszyscy, którzy choć raz musieli dostać się tam z centrum stolicy w godzinach szczytu. Połączenie kolejowe z lotniskiem pozwoli na bezkolizyjny i bezpieczny dojazd z Dworca Centralnego w ciągu dwudziestu minut. Zgodnie z założeniami, w szczytowych okresach dnia, pociągi będą kursować z centrum miasta co 15 minut. Wybudowanie tego połączenia i włączenie go w zintegrowany system transportu miejskiego umożliwi również łatwiejszy i szybszy dojazd do centrum mieszkańcom nowo powstałych osiedli, zlokalizowanych w pobliżu lotniska i linii kolejowej. Na początku 2009 roku, zostały wycięte drzewa na terenie przeznaczonym pod tę inwestycję. Rozpoczęcie robót budowlanych na łącznicy planowane jest na trzeci kwartał. Mimo, iż prace będą prowadzone na odcinku niecałych dwóch kilometrów, ich zakres jest poważny. Obecnie istniejący peron tymczasowy na przystanku Warszawa Służewiec zostanie rozebrany i zastąpiony dwukrawędziowym obiektem. Za peronem będą rozjazdy kierujące pociągi na pochylnię zjazdową do tunelu o długości 420 m. Na odcinku około 1 200 m tory będą przebiegać w tunelu i poprowadzą do stacji podziemnej na terenie MPL Okęcie. Tunel będzie obiektem dwunawowym o szerokości całkowitej 15 m, którego końcowy odcinek będzie stanowić wybudowana wcześniej stacja podziemna pod Terminalem 2. Tunel zostanie wybudowany metodą ścian szczelinowych. Nowa łącznica będzie linią dwutorową, zelektryfikowaną, po której pociągi będą mogły jeździć z prędkością 60 km/h. Zakres prac obejmie również budowę nastawni „OKL”, podstacji trakcyjnej oraz komputerowych urządzeń sterowania ruchem kolejowym. Budowa linii kolejowej na lotnisko zapewni sprawną i bezpieczną komunikację podróżnym oraz usprawni obsługę Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej w 2012 roku. Pasażerów na MPL Warszawa Okęcie ma wozić, nowoczesnymi składami pociągowymi, Szybka Kolej Miejska. Projekt będzie realizowany w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2007 –2013. Szacunkowa wartość tej inwestycji to 411 mln zł.
Lotnisko Okęcie. Podstawowe dane. 2009 rok.
Lotnisko nosi imię Fryderyka Chopina Warszawa Okęcie. Swego czasu ubiegało się o imię największego Polaka Jana Pawła II, ale ustąpiono na rzecz Lotniska Balice-Kraków. Lotnisko Okęcie ma Kod IATA: WAW, Kod ICAO: EPWA. Lotnisko Okęcie to największy i najnowocześniejszy w Polsce port lotniczy. Zajmuje powierzchnię około 500 hektarów.
Informacja lotniskowa tel.: +48 (22) 650 42 20. Urząd Celny tel.: +48 (22) 650 28 73. Centrala Portu Lotniczego tel.: +48 (22) 650 11 11. Straż Ochrony Lotniska tel.: +48 (22) 650 16 00. Ambulatorium tel.: +48 (22) 650 24 44. Policja tel.: +48 (22) 650 22 77.
Położenie geograficzne. Długość 52°09'56.70"N, szerokość 20°58'01.64"E. Według nowych standardów współrzędne geograficzne: 52.166N 20.967E. Wysokość 110,332 m nad poziomem morza.
Częstotliwości radiowe Wieża ( OKECIE TOWER ) 118,305 MHz. Obsługa naziemna ( OKECIE GROUND ) 121,905 MHz. ATIS 120,45 MHz. Zbliżanie ( WARSAW APPROACH ) 128,8 MHz.
Dwie DS. (RWY) Krótsza, długość 2 800 m, szerokość 50 m, nawierzchnia betonowa, kierunek 11/29. Wyposażona w system ILS. Dłuższa, 3 690 m, szerokość 60 m, nawierzchnia betonowa, kierunek 15/33. Wyposażona w system ILS. W ciągu 1 godziny można wykonać 34 operacje lotnicze.
Oprócz dwóch DS. (RWY) jest 21 dróg kołowania DK.
Z uwagi na kierunki wiatrów najczęściej wiejących w Polsce, układ ruchu lotniczego w przestrzeni nad Warszawą, stosowane na Okęciu przepisy dotyczące ograniczania hałasu, układ dróg startowych, kołowania i szybkiego zjazdu na Okęciu jak i wyposażenie w pomoce nawigacyjne, obowiązuje następujący system preferencyjny dróg startowych: Przyloty: RWY 33, RWY 11, RWY 15, RWY 29. Odloty: RWY 29, RWY 15, RWY 33, RWY 11. W godzinach od 20.00 do 04.00 (od 21.00 do 05.00 czasu zimowego), użytkowana jest wyłącznie DS. na kierunku 15/33, o ile pozwala na to pogoda i aktualne warunki techniczne.
Obsługą samolotów na lotnisku, w szczególności załadunkiem i rozładunkiem bagażu, wyważaniem samolotów, transportem pasażerów po płycie lotniska, wypychaniem i holowaniem; zajmują się dwie wyspecjalizowane firmy: LOT Ground Services oraz Warsaw Airport Services. Posiłki do samolotów dostarcza firma LOT Catering, zaś paliwo lotnicze firma Petrolot.
Usługi cateringu lotniczego w Porcie Lotniczym im. Fryderyka Chopina świadczy firma LOT Catering, mieszcząca się przy ulicy Sekundowej 2 (praktycznie narożnik ulicy 17 Stycznia i Krakowskiej). Znajdujący się w sąsiedztwie Warszawskiego Lotniska zakład produkcyjny firmy, to największy obiekt cateringowy w Polsce. Na powierzchni 13 800 m kwadratowych. Produkowanych jest średnio 18 000 posiłków dziennie.
Usługi tankowania statków powietrznych w Porcie Lotniczym im. Fryderyka Chopina świadczy firma PETROLOT Sp. z o.o. Firma zapewnia serwis paliwowy dla wszystkich typów samolotów, zarówno dla statków powietrznych z jednostkami napędowymi odrzutowymi i turbośmigłowymi, jak również dla jednostek posiadających silniki tłokowe z zapłonem iskrowym. Firma oferuje paliwo lotnicze JET A-1 oraz benzynę lotniczą 100 LL. Firma mieści się przy ulicy J. Gordona Bennetta 2, w pobliżu terminali i ulicy Wirażowej.
Ruch lotniczy. 2009 rok.
Lotnisko Okęcie obsługuje około 49 % całości pasażerskiego ruchu lotniczego w Polsce. Regularnie przewozi pasażerów do krajów Ameryki Północnej, Afryki, Azji i Europy. Posiada około 100 połączeń z lotniskami w Polsce i na świecie. Stale rośnie liczba lotów czarterowych. Największą popularnością cieszą się kierunki; Londyn, Paryż, Frankfurt, Amsterdam. A z połączeń krajowych; Wrocław, Gdańsk i Kraków. Ostatnie lata są okresem stałego wzrostu ruchu pasażerskiego.
W latach 2003 –2007 liczba pasażerów zwiększała się rocznie w tempie 12-20%, co oznaczało w liczbach bezwzględnych wzrost o ok. 1 mln osób rocznie, od ponad 5 mln w 2003 roku, do ponad 9 mln w 2007 roku. 2004 roku - 6 mln 85 tys. pasażerów, 2005 roku - 7 mln 71 tys., 2006 roku - 8 mln 101 tys., W 2007 roku, z usług Okęcia skorzystało 9,27 mln pasażerów. W 2008 roku - 9 436 958 pasażerów. Przewieziono 63 333 000 kg towarów. W 2008 roku, wykonano 129 718 operacji lotniczych. Okęcie obsłużyło w 2008 roku, 151 500 samolotów. Zwiększenie się liczby obsłużonych pasażerów w 2008 roku – dokładnie o 214 tys. osób – wygenerowane zostało przez dynamiczny wzrost liczby lotów czarterowych. Ilość startów i lądowań takich maszyn wzrosła o ponad 37%, do 7,7 tys. Z połączeń czarterowych w 2008 roku, skorzystały łącznie 1 175 382 osoby, o 347 tys. więcej niż rok wcześniej.
Plany w 2009 roku.
Obecny Terminal nie jest ukończony. Budowa pirsu południowego została rozpoczęta przez Konsorcjum FBL, ale jeszcze nieukończona. Po dokończeniu inwestycji, pirs południowy będzie kolejną halą, w której pasażerowie będą oczekiwać na wejście do samolotu. Przewidziana jest tam również nowa strefa handlowo-gastronomiczna. Przed Terminalem 1, od strony płyty lotniska, powstanie pirs centralny, łączący funkcjonujący już pirs północny z południowym. Powierzchnia nowych pirsów - południowego i centralnego - wyniesie 15 742 m kwadratowych. Dzięki dokończeniu inwestycji pasażerowie oczekujący na wejście do samolotu będą mieli do dyspozycji jednolitą, przestronną halę, której długość wyniesie w sumie 725 m i będzie to wówczas najdłuższy budynek użyteczny w Polsce. Linie lotnicze i pasażerowie zyskają 11 nowych rękawów, zlokalizowanych w pirsie południowym i centralnym. Łączna liczba rękawów, z używanymi obecnie w pirsie północnym, wyniesie 27. Łączna liczba gate’ów - 45. Zakończenie prac planowane jest na koniec 2010 roku. Powierzchnia użytkowa obu terminali wyniesie 139 640 m kwadratowych, a kubatura ponad 1 mln m sześciennych.
Przedsiębiorstwo Państwowe Porty Lotnicze planuje nową, dużą inwestycję. W 2011 roku, na Okęciu ruszy budowa centrum konferencyjno-wystawowego pod nazwą - Chopin Airport City. Realizacja tego lotniczego miasteczka ma pochłonąć 10 mld zł. Zgodnie z planem PPL, na 97 tys. m kwadratowych ma powstać aż 250 tys. m kwadratowych powierzchni komercyjnych. Na terenie centrum konferencyjno-wystawowego mają znaleźć się między innymi: biura, sklepy, hotele cztero- i pięciogwiazdkowe oraz infrastruktura sportowa i rekreacyjna. Konkurs na koncepcję architektoniczną nowego centrum PPL ogłosi już w listopadzie 2009 roku, a jego rozstrzygnięcie jest planowane na przełom lutego i marca 2010 roku. Budowa ma potrwać nawet do 2031 roku.
Opracował Karol Placha Hetman