Płock 2022-12-06
Stacja Kolejowa w Płocku.
Płock to Polskie miasto, które ma 1 000-letnią historię i był także stolicą Polski. Płock do duże miasto w środkowej Polsce, które obecnie jest na prawach powiatu. Miasto położone jest na Pojezierzu Dobrzyńskim, w Kotlinie Płockiej, nad rzeką Wisłą, w Województwie Mazowieckim. Mieszkańcem Płocka był pilot myśliwski Jan Zumbach, który był dowódcą legendarnego Dywizjonu 303.
Płockie mosty przez Wisłę.
W Płocku pierwszy znany most powstał w 1410 roku, aby przeprawić Wojsko Polskie idące na Pola Grunwaldu. Możliwe, że później także mogły powstawać prowizoryczne mosty drewniane, głównie na potrzeby przepraw wojsk. Na pewno, od XVI wieku przez Wisłę kursowały promy.
Pierwszym dobrze znanymi i udokumentowanym mostem był drewniany most typu łyżwowego, który został zbudowany w 1838 roku. Most typu łyżwowego to jest drewniany most, który jest wsparty na łodziach zwanych łyżwami. Na okres zimowy most był rozbierany, aby spływająca wiosną kra go nie zniszczyła. W 1888 roku, miasta Płock i Włocławek zamienił się mostami typu łyżwowego. Most z Włocławka był nowszy, ale węższy. Most służył mieszkańcom Płocką do wybuchu wielkiej wojny światowej, którą rozpoczęli germańcy. Most został zniszczony w sierpniu 1914 roku, przez wojska moskiewskie. W czasie wielkiej wojny światowej zbudowano prowizoryczny drewniany most dla wojska. Ale i ten most został zniszczony.
W maju 1916 roku, niemcy zbudowali kolejny drewniany most. Na uroczyste otwarcie nie przyszedł żaden mieszkaniec Płocka. Most wsparty był na 12 kamiennych podporach, przed którymi zbudowano odbojnice kry. Ten most przetrwał do czasów odrodzonej Polski. Most był regularnie remontowany, co wynikało z jego naturalnego zużycia. Most planowano rozebrać po oddaniu do użytku mostu metalowego. To nie zostało zrobione, bo napadli na Polskę germańcy i moskale.
Most metalowy drogowo-kolejowy zbudowano w grudniu 1938 roku. Most był bardzo nowoczesny, z kratownicami umieszczonymi pod jezdnią, co umożliwiało jego przyszłe poszerzenie. We wrześniu 1939 roku, most został częściowo zniszczony przez Wojsko Polskie. W 1944 roku, został odbudowany przez germańców i ponownie wysadzony w dniu 20 stycznia 1945 roku. Most został odbudowany w czerwcu 1950 roku i nosi imię „Legionów Józefa Piłsudskiego”. W 1977 roku, most drogowo-kolejowy przeszedł kapitalny remont. Na czas remontu wojsko zbudowało prowizoryczny most. Kolejny remont mostu miał miejsce w 1994 roku. Na czas remontu ponownie przygotowany został most tymczasowy. Tego typu remonty nie są niczym nadzwyczajnym. Mosty są remontowane, bo zwiększa się masa samochodów ciężarowych i pociągów towarowych. Ostatni remont przeprowadzono w 2005 roku. Od 2009 roku, most jest iluminowany w trzech kolorach, nawiązujących do kolorów flagi miejskiej: żółtym, czerwonym i niebieskim. Jest to najdłuższa kolorowa iluminacja mostowa na Świecie, o długości 690 m.
Nowy most nad Wisłą powstał w ramach wschodniej obwodnicy Płocka, w ciągu Drogi Krajowej Nr 60. W 2007 roku, został uroczyście otwarty wraz z drogami dojazdowymi. Most otrzymał nazwę „Most Solidarności”. Most posiada dwa 65-metrowe pylony, do których podwieszono na linach 5 przęseł, w tym najdłuższe w Polsce przęsło główne o rozpiętości 375 m. W tej konstrukcji jest to najdłuższy most na świecie. Nowy most ma 1 200 m długości i 27,5 m szerokości, chodnik, ścieżkę rowerową i cztery pasy ruchu.
PKP Płock.
Współrzędne geograficzne: 52.552N 19.714E.
Druga połowa XIX wieku w Europie, to dynamiczny rozwój kolei żelaznych. Ale nie w każdym rejonie. Płock i większość Mazowsza w tym czasie był pod zaborem moskiewskim. Państwo moskiewskie było w tym czasie rządzone nieudolnie i trwało w ciągłym kryzysie. Państwo to nie traktowało kolei jako możliwość rozwoju i poprawie bytu mieszkańców, ale jako element wojskowy. Dlatego każdą linię kolejową traktowali jako możliwość błyskawicznego ataku wroga. W efekcie, sieć kolejowa na Mazowszu była niewielka. Mało tego, linia kolejowa nie została doprowadzania do tak dużego miasta jak Płock.
Dopiero po odzyskaniu przez Rzeczypospolitą Polskę niepodległości w 1918 roku, przystąpiono do budowy linii kolejowej do Płocka od Kutna. W dniu 15 stycznia 1922 roku, otwarto 46 km, 1-torowy odcinek Kutno – Płock Radziwie. Stacja Płock Radziwie leży na lewym brzegu Wisły. W ten sposób Płock uzyskał połączenie kolejowe z Warszawą i południową Polską. Mieszkańcy Płocka musieli jeszcze przejść przez most na Wiśle. Otwarcie stacji w dniu 15 stycznia 1922 roku, było pierwszym otwarciem technicznym. Ostateczne uroczyste otwarcie nastąpiło w dniu 25 października 1925 roku. Od tego czasu, mieszkańcy Płocka mogą dojeżdżać koleją do Warszawy.
W dniu 19 listopada 1934 roku, oddano do użytku 35 km, 1-torowy odcinek Płock – Sierpc. Ten tor pozwolił odbywać podróże kolejowe z Płocka na północ, w kierunku Grudziądza, Olsztyna i Gdańska. Kolejny odcinek Sierpc - Brodnica otwarto w dniu 25 września 1937 roku.
Stacja kolejowe Płock Radziwie i stacja kolejowa Płock nie miały połączenia kolejowego, bo nie było mostu kolejowego przez Wisłę. Prace projektowe nad nowym mostem rozpoczęto w 1930 roku. Most drogowo-kolejowy przez Wisłę zbudowano i uroczyście otwarto w grudniu 1938 roku. W ten sposób zbudowano brakujący odcinek torów o długości 6,5 km. Pierwsze pociągi przejechały szlakiem w grudniu 1938 roku.
Warto dodać, że linia kolejowa w Płocku musiała być poprowadzona z ominięciem skarpy wiślanej. Dlatego tory po przekroczeniu Wisły skręcają w prawo w kierunku wschodnim. Następnie tory skręcają w lewo w kierunku północno-wschodnim i ponownie po około 1 km, w lewo w kierunku północny-zachód i dochodzą do stacji Płock.
Płock nowym połączeniem kolejowym cieszył się krótko, bo armia germańska napadła na Polskę, razem z armią sowiecką. W trakcie wojny obronnej, Wojsko Polskie wysadziło w powietrze jedno przęsło mostu kolejowo-drogowego, aby utrudnić marsz zarazy germańskiej. W 1944 roku, most na Wiśle został naprawiony. Ale już w dniu 20 stycznia 1945 roku, armia niemiecka wysadziła most, aby utrudnić marsz armii sowieckiej. Zrujnowana wojną Polska nie miała siły, aby natychmiast odbudować zniszczone na Wiśle mosty. Most w Płocku został odbudowany w czerwcu 1950 roku.
W 1948 roku, linia kolejowa Kutno - Płock Radziwie nosiła Nr 418, a linia Płock - Sierpc - Brodnica miała Nr 416. Po odbudowaniu mostu na Wiśle, odcinek Kutno - Płock - Sierpc - Brodnica otrzymał Nr 418. Cała linia była wykonana jako jedno-torowa, ale wszystkie budowle inżynieryjne były przygotowane dla budowy drugiego toru. W 1977 roku, oddano do użytku drugi tor na odcinku Płock Radziwie - Łąck. Do chwili obecnej (2022 rok) na całej trasie nie wybudowano drugiego toru.
Obecnie cała linia kolejowa Nr 33 Kutno - Brodnica ma długość 142,847 km. W ostatnich latach szlak jest systematycznie modernizowany. W 2021 roku, po wieloletnim wstrzymaniu ruchu na odcinku Płock - Brodnica, ruch pasażerski powrócił na całej trasie. Prędkość maksymalna wynosi 100 km/h, ale jest możliwe zwiększenie prędkości, bo szlak jest poprowadzony bardzo długimi prostymi odcinakami. Dużym problemem są liczne skrzyżowania kolejowo-drogowe, bo mieszkańcy są przyzwyczajeni do małego ruchu kolejowego, zwłaszcza na odcinku Płock - Sierpc - Brodnica.
Cała linia kolejowa Nr 33 Kutno - Brodnica miała być zelektryfikowana. Pierwszy odcinek Kutno - Florek zelektryfikowano w dniu 31 maja 1980 roku. W dniu 27 listopada 1984 roku, zelektryfikowano odcinek Florek - Płock Trzepowo. Dzięki temu rafineria w Płocku jest obsługiwana trakcją elektryczną. Pozostały szlak nie został jeszcze zelektryfikowany.
Stacja kolejowa Płock stała się lokalnym węzłem kolejowym. Rozbudowano bocznicę kolejową ze stacji Płock Radziwie do portu, gdzie powstała stacja kolejowa Płock Radzicie Port. Ze stacji Płock była także bocznica kolejowa na tereny przemysłowe Płocka - Fabryki Maszyn Żniwnych oraz była bocznica do jednostki wojskowej (ulica Wacława Lechmana). Razem z budową rafinerii powstała stacja kolejowa Płock Trzepowo, na północ od miasta. Z tej stacji odchodzą bocznice kolejowe do Rafinerii i Petrochemii.
Płock to największa stacja kolejowa w Płocku. Znajduje się w odległości około 1 km od centrum miasta, przy ulicy Dworcowej. W 2019 roku, stacja obsługiwała około 500 pasażerów na dobę.
Dworzec kolejowy jest położony po południowej stronie stacji, od strony miasta. Budynek został zbudowany w 1935 roku, zgodnie z ówczesnymi standardami i do chwili obecnej (2022 rok) pełni swoją rolę. Budynek dworca PKP jest jednocześnie dworcem autobusowym. Dojazd do dworca jest bardzo dobry. Do dworca prowadzą ulice: Dworcowa, Adama Mickiewicza, Fryderyka Chopina. W 2014 roku, budynek dworca przeszedł remont generalny, który kosztował 15 milionów złotych. Dworzec jest otwarty w ciągu dnia, a na noc jest zamykany.
Obecnie z Płocką można dojechać do: Gdynia InterCity „Flisak”, Katowice InterCity „Flisak”, Katowice InterCity „Chemik”, Warszawa Wschodnia Koleje Mazowieckie „Mazovia”, Kutno 9 pociągów Koleje Mazowieckie, Sierpc 10 pociągów Koleje Mazowieckie. Razem w ciągu doby są 23 pociągi. Ciekawy jest pociąg „Flisak”, który na odcinku Płock - Gdynia ma lokomotywę trakcji spalinowej (zwykle Czeska Draha Nr 749), a na odcinku Płock - Katowice ma lokomotywę elektryczną EU07 lub EP07. W tym samym czasie pociągi przeciwnych relacji spotykają się na stacji w Płocku. Tu następuje zamiana lokomotyw.
Na stacji są dwa perony i trzy krawędzie peronowe. Dojście na perony zapewnia kładka nad torami. Na stacji są jeszcze czynne semafory kształtowe. Ruchem kolejowym kieruje się z jednej nastawni.
Pamietajmy że w Płocku funkcjonowała także kolejka wąskotorowa. Jedna biegła do cukrowni Borowiczki, która łączyła się linią normalnotorową w okolicy przejazdu na ulicy Bielskiej. Druga kolejka łącząca stacje Płock Radziwie z zakładami papierniczymi w Soczewce.
Opracował Karol Placha Hetman