Poznań 2022-09-02
Lokomotywa spalinowa WLs50-943 w Muzeum Rolnictwa w Szreniawie.
Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie.
Współrzędne geograficzne: 52.315N 16.797E.
Lokomotywy spalinowe WLs40 i WLs50 to są polskie lokomotywy spalinowe wąskotorowe o szerokości toru 600 m, które były przeznaczone dla przemysłu (górnictwa, budownictwa, dużych zakładów przemysłowych) i dla dojazdowych kolei wąskotorowych. Oznaczenie WLs40 to znaczy Wąskotorowa Lokomotywa spalinowa, o mocy 40 KM. Pokrewną konstrukcją była lokomotywa normalnotorowa Ls40.
Lokomotywa WLs40 została opracowana w fabryce FabLok w Chrzanowie, w 1950 roku. Wzorcem była przedwojenna lokomotywa spalinowa 1DK używana w kopalniach. Jednostka 1DK była to lokomotywa budowana na podstawie licencji firmy Deutz. W lokomotywie WLs40 zastosowano polski czterocylindrowy silnik wysokoprężny S-64L, o mocy nominalnej 40 KM, który był produkowany w Andrychowie. Zastosowano czterobiegową skrzynią mechaniczną L8. Silnik uruchamiany był rozrusznikiem elektrycznym lub korbą.
Produkcję lokomotyw WLs40 prowadzono w Warszawie, a następnie w Poznaniu. Do 1971 roku zbudowano 883 lokomotyw.
Opracowano także lokomotywę WLs50 z silnikiem S324HL o mocy 50 KM. Lokomotywy te produkowano w okresie 1958 - 1975. Zbudowano 1090 egzemplarzy lokomotyw WLs50.
Dane T-T lokomotywy WLs40/50:
Układ osi B. Masa służbową 7 000 kg. Długość 4,38 m. Szerokość 1,44 m. Wysokość 2,20 m. Średnica kół 0,55 m. Silnik spalinowy S64L (40 KM) lub S324HL (55 KM). Przekładnia mechaniczna cztero-biegowa. Pojemność zbiorników paliwa 136 litrów. Prędkość konstrukcyjna 17 km/h.
Opracował Karol Placha Hetman