Kraków 2020-01-30
00119b Fokker D-VII 1919-01-06
Polska
Historia
Z początkiem 1918 roku, na frontach wielkiej wojny światowej pojawił się nowy samolot myśliwski o dobrych osiągach. Tym samolotem był Fokker D-VII. Samolot ten był na tyle groźny dla przeciwników, że w treści układów dotyczących rozbrojenia Niemiec wprowadzono osobny punkt tyczący właśnie tego samolotu. Samolot był na tyle dobry, że był produkowany w Holandii do 1921 roku. Samolot był użytkowany jeszcze w 30-latach.
Samolot Fokker D-VII powstał w wytwórni Fokker w miejscowości Schwerin. Konstruktorami byli Antony Fokker i Reinhold Platz. Samolot produkowano w zakładach Fokker, Albatros i MAG (Austro-Węgry). Zbudowano ponad 4 300 sztuk.
Samoloty Fokker D-VII w Lotnictwie Polskim.
W styczniu 1919 roku, Oddziały Wielkopolskie, na Lotnisku Ławica zdobyły trzy samoloty Fokker D-VII. Pierwszym Polskim pilotem był porucznik Norwid Kudło. Samoloty te weszły w skład 4 Eskadry Wielkopolskiej, która sformowano w dniu 25 marca 1919 roku. Samoloty Fokker D-VII weszły także w skład Szkoły Pilotów na Ławicy. Jeden z tych samolotów był osobistą maszyną Adam Haber-Włyńskiego. Do kwietnia 1919 roku, Wojska Wielkopolskie posiadały maksymalnie 10 samolotów Fokker D-VII. Kolejne samoloty Fokker D-VII zostały kupione we Francji z zapasów, jakie Francja otrzymała na mocy Traktatu Wersalskiego. Polska kupiła także samoloty Fokker D-VII od Niemców, którzy produkowali je w fabryce Ostdeutsche Albatros Warke w Pile. W Polsce łącznie było około 50 samolotów Fokker D-VII. Około 20 samolotów Fokker D-VII użyto podczas wojny z bolszewikami. W 1921 rok, samoloty Fokker D-VII trafiły do 15 Eskadry Myśliwskiej i wszystkich Szkół Lotniczych. W Polsce samoloty użytkowano do 1926 roku. Ostatnią jednostką liniową była 116 Eskadra z 4 Pułku Lotniczego w Toruniu. W Szkole w Grudziądzu samoloty Fokker D-VII eksploatowano do 1932 roku.
Opracował Karol Placha Hetman
Kraków 2020-01-30
00119b Fokker D-VII 1919-01-06
Polska
Konstrukcja
Konstrukcja samolotu Fokker D-VII.
Samolot zbudowany w klasycznym układzie dwupłatowca. Konstrukcja mieszana: drewniano-metalowa. Samolot jest jednomiejscowy.
Skrzydła o konstrukcji drewnianej z dwoma dźwigarami. Do pierwszego dźwigara kryte sklejką, a reszta płótnem. Lotki umieszczono tylko na górnym płacie i wyposażono je w kompensację aerodynamiczną. Skrzydła usztywniono rozpórkami i linkami.
Kadłub jest kratownicowy, spawany z rurek stalowych. Pokrycie wykonano ze sklejki i płótna. Silnik pokryty blachą duraluminiową.
Usterzenie poziome i pionowe jest skośne, a stery wysokości i kierunku mają kształt zbliżony do eliptycznego.
Do napędu użyto rzędowy silnik, 6-cylindrowy firmy BMW IIIa, o mocy 185 KM (136 kW).
Dane T-T Fokker D-VII.
Rozpiętość płat górny 8,90 m płat dolny 7,01 m
Długość 6,95 m
Wysokość 2,75 m
Masa własna 735 kg
Masa całkowita 880 kg
Prędkość maksymalna 200 km/h
Prędkość wznoszenia 5,5 m/s
Pułap 7 000 m
Zasięg 400 km
Długotrwałość lotu 1,7 godziny
Uzbrojenia 2 karabiny maszynowe
Opracował Karol Placha Hetman
Kraków 2020-01-30
00119b Fokker D-VII 1919-01-06
Polska
Zestawienie
W latach 1919-1932, w Polsce użytkowano około 50 samolotów Fokker D-VII.
Opracował Karol Placha Hetman