Elbląg 2013-12-05
Lotnisko w Elblągu.
Współrzędne geograficzne: 54.142N 19.423E. Współrzędne geograficzne; N54°08'27.2" E19°25'24.1". Położone na wysokości 3 m npm (10 ft).
Historia Miasta Elbląg.
Elbląg (łacińska nazwa Elbinga, pruska nazwa Elbings). Miasto jest na prawach powiatu i leży w Województwie Warmińsko-Mazurskim. Jest jednym z najstarszych miast w Polsce. Leży u ujścia rzeki Elbląg do Zalewu Wiślanego. Według danych z 30.06.2012 roku, żyło tutaj 123 977 mieszkańców.
Miasto zostało założone w 1237 roku, przez krzyżaków (bliżej Zalewu Wiślanego), jednak niemal natychmiast zostało zniszczone przez pruskie plemiona Pogozeanów. Krzyżacy przenieśli się w miejsce dzisiejszego Starego Miasta, gdzie istniała osada od X wieku. W 1246 roku, osada uzyskała prawa miejskie. Od 1250 roku, zaczęli tu panować krzyżacy. Krzyżacy sprowadzili tutaj osadników germańskich. W kolejnych dziesięcioleciach, krzyżacy prowadzili podbój Prusów, mordując ich, co do ostatniego.
Dzięki swojemu położeniu Elbląg siał się portem morskim dla zakonu krzyżackiego. Około 1300 roku, wybudowano tutaj murowany zamek, który obok zamku w Malborku był najważniejszy na ziemiach krwawego zakonu. Podstawą rozwoju miasta był handel morski, który powodował napływ nie tylko towarów, ale i osadników oraz rozbójników z różnych krajów. Miasto Elbląg uczestniczyło w życiu Hanzy. Od połowy XIV wieku Elbląg zaczął stopniowo tracić na znaczeniu w stosunku do innych pruskich miast portowych. Po wymordowaniu Prusów, Elbląg przestał być wojenną bazą wypadową na wschód, a po zagarnięciu przez krzyżaków Pomorza Gdańskiego i ustanowieniu stolicy państwa krzyżackiego w Malborku, Elbląg stracił charakter głównego ośrodka politycznego i gospodarczego. Po klęsce krzyżaków z wojskami Polsko-Litewskimi pod Grunwaldem w 1410 roku, mieszczanie elbląscy zdobyli i wypędzili załogę krzyżacką wraz z wielkim szpitalikiem i tutejszym komturem. Mieszkańcy Elbląga w dniu 22.07.1410 roku, złożyli hołd lenny Polskiemu Królowi Władysławowi Jagielle. Jednak we wrześniu 1410 roku, zamek ponownie wrócił we władanie krzyżaków. W 1440 roku, to właśnie w Elblągu powstał Związek Pruski. W dniu 12.02.1454 roku, w wyniku powstania antykrzyżackiego, mieszczanie z Elbląga, zdobyli po 5-dniowym oblężeniu zamek krzyżacki, a następnie w obawie przed ponownym powrotem krzyżaków, zniszczyli go. W tym samym roku mieszkańcy Elbląga na opanowanym zamku krzyżackim złożyli hołd lenny królowi Kazimierzowi IV Jagiellończykowi. W 1454 roku, Elbląg otrzymał od Króla Polskiego Kazimierza Jagiellończyka wielki przywilej potwierdzający stare prawa, rozszerzając władzę samorządu Polskiego, zwiększając kompetencje Sądu Miejskiego i powiększający terytorium miasta niemal dwukrotnie. Miasto Elbląg przejęło dotychczasowe prawa rybackie komturów, ich młyny i inne dobra. W zamian za to Elbląg czynnie uczestniczył w rozgromieniu floty krzyżackiej w bitwach morskich na Zalewie Wiślanym. Według postanowień pokoju toruńskiego kończącego wojnę trzynastoletnią w 1466 roku, Elbląg przyznano Polsce, do której należał przez około 300 lat, aż do roku 1772 roku, czyli do rozbiorów. Dla Elbląga nastał złoty XVI i XVII wiek. Przełom XVI/XVII wieku to okres rozwoju miasta i handlu morskiego, spowodowany wojną Stefana Batorego ze zbuntowanym Gdańskiem. Cały Polski eksport i import przechodził wówczas przez port w Elblągu, aż do czasu ugody króla z mieszczaństwem Gdańska. Na skutek wojny Polsko-szwedzkiej o ujście Wisły, w okresie 1626-1635 w mieście stacjonował szwedzki garnizon, który wycofał się z miasta po podpisaniu rozejmu w Sztumskiej Wsi. W czasie potopu wojska szwedzkie zajęły miasto 22.12.1655 roku. Zniszczenia spowodowane okupacją szwedzką w okresie 1656-1660 zahamowały rozwój, a towarzyszące jej zarazy wyludniły miasto. Podczas wielkiej wojny północnej miasto okupowane było kolejno przez oddziały szwedzkie (1703-1710), moskali (1710-1712) i saskie (1712). Kolejne pobyty obcych wojsk uszczuplały kasę miejską. Podupadłe miasto stało się łatwym łupem dla Prus. Już podczas I rozbioru Polski w 1772 roku, Elbląg znalazł się pod zaborem pruskim. Miasto utraciło wszystkie przywileje. Władze miasta zostały podporządkowane pruskim urzędnikom państwowym. Elbląg stał się prowincjonalnym miastem powiatowym. Dążąc do gospodarczego uzależnienia Polski od Prus zaborca nałożył cło na polskie towary. Na początku XIX wieku miasto zostało zdegradowane do roli portu rzecznego w lokalnym handlu. Na tym tle zaczął rozwijać się przemysł metalowy, tkacki, farbiarski i szklarski. Powstawały liczne zakłady przetwórstwa rolno-spożywczego, tytoniowe, mydlarnie, olejarnie, krochmalnie. Nie zanikł przemysł stoczniowy. Rozwój gospodarczy przyniósł ze sobą tworzenie się klasy robotniczej, której trzon stanowili metalowcy. Tak narodziły się zalążki komunistów germańskich, którzy swoją wiedzę czerpali z Czerwonej Moskwy i Czerwonego Berlina. Na terenie miasta swoją działalność rozpoczęły komórki socjaldemokratycznej partii niemców. Wraz z wybuchem wielkiej wojny światowej sytuacja miasta znacznie się pogorszyła. Już od 1914 roku, przez Elbląg przewijały się dziesiątki tysięcy uciekinierów. Rezultatem tego był powszechny chaos, brak żywności itp. Dekoniunktura gospodarcza lat wojny spowodowała zamknięcie wielu zakładów przemysłowych, a w rezultacie narastanie bezrobocia. W końcowych latach wojny tysiące mieszkańców cierpiało głód, brakowało mieszkań.
Po przegranej przez gemańców wojnie, w wyniku postanowień traktatu wersalskiego z 1919 roku, od 28.11.1920 roku, Elbląg, wraz ze wschodnią część Prus Zachodnich, pozostał w germanii. Utrata naturalnych rynków zbytu doprowadziły przemysł w Elbląg do kolejnego kryzysu. Ruchy komunistyczne nadal się rozwijały. Działały tu rady robotnicze i inne organizacje o charakterze rewolucyjnym, w tym komunistyczna partia niemiec. Po dojściu bandyty Hitlera do władzy, Elbląg stał się ośrodkiem garnizonowym. Przy utworzonym już w czasie wielkiej wojny światowej lotnisku, powołano szkołę lotnictwa wojskowego. W różnych częściach miasta zostały wzniesione budynki koszarowe dla artylerii, kawalerii, wojsk inżynieryjnych i piechoty.
Z początkiem II wojny światowej z Elbląga ruszyły kolumny pancerne do najazdu na Rzeczypospolitą Polskę. Utworzono tutaj obozy dla ludności przesiedleńczej z germanii na tereny wschodniej Rzeczypospolitej Polskiej. Założono tutaj obozy jenieckie. Były tutaj dwa podobozy obozu koncentracyjnego Stutthof. Moskale bój o Elbląg toczyli od 23.01.1945 roku do 10.02.1945 roku. Zaciekłe walki obróciły miasto w gruzy. Zniszczona została zabytkowa zabudowa Starego Miasta, a także całe Śródmieście. Szacuje się, że w czasie walk zginęło około 10 000 żołnierzy i ludności cywilnej. Za panowania moskali miasto zostało ograbione ze wszystkich maszyn i urządzeń fabrycznych.
W dniu 19.05.1945 roku, czyli w blisko trzy tygodnie po zakończeniu II wojny światowej, moskale uroczyście przekazali klucze do miasta komunistycznym władzom Polskim. Co ważne, niektóre sowieckie jednostki wojskowe pozostały w Elblągu jeszcze kilka miesięcy. Po ponad 170 latach Elbląg ponownie znalazł się w granicach Państwa Polskiego. Priorytetem nowych władz stało się nadanie miastu Polskiej tożsamości narodowej i deportacja ludności germańskiej. Cegła z ruin Elbląga trafiała do Warszawy na jej odbudowę. Elbląskie Stare Miasto zostało do końca wyburzone.
Sprawa Elbląska.
W 1949 roku, miasto Elbląg dotknął terror stalinowski w wydarzeniach znanych, jako Sprawa Elbląska. Warto o niej wspomnieć.
Sprawa Elbląska to jest potoczne określenie wydarzeń związanych z pożarem hali produkcyjnej nr 20 zakładów mechanicznych Zamech w Elblągu i konsekwencji tego pożaru. W nocy z 16 na 17 lipca 1949 roku, spłonęła hala produkcyjna nr 20 zakładów mechanicznych Zamech w Elblągu. Po pożarze, pod zarzutem sabotażu Urząd Bezpieczeństwa aresztował ponad 100 osób. Część aresztowanych nie miała żadnych związków z Zamechem, ich areszt miał charakter polityczny, między innymi reemigranci z Francji zostali oskarżeni o tworzenie siatki szpiegowskiej. Troje z aresztowanych skazano na śmierć, sześcioro na długoletnie więzienie. Wiele osób zmarło podczas śledztwa lub krótko po nim. Był to najbardziej odczuwalny w Elblągu akt komunistyczno-stalinowskiego terroru. Wydarzenie to wiązane jest z trwającą wówczas nagonkę na Polaków przebywających podczas II wojny światowej we Francji, oraz obywateli i dyplomatów francuskich przebywających wówczas w Polsce. Skazani na śmierć: Jean Bastard, Alojzy Janasiewicz, Andrzej Skrzesiński.
Skazani na pozbawienie wolności: Stefan Czyż (dożywotnie pozbawienie wolności), Adam Basista (15 lat), Bolesław Jagodziński (15 lat), Bolesław Bobulis (12 lat), Edward Dawidowicz (12 lat), Józef Olejniczak (11 lat). Zmarli podczas śledztwa: Henryk Zając (znaleziony martwy w celi).
W 1956 roku, wszystkich skazanych uniewinniono. Wydarzenie to jest upamiętnione w Elblągu skwerem imieniem Ofiar Sprawy Elbląskiej oraz tablicą pamiątkową. Uniewinnienie i tablica pamiątkowa to za mało. Nie tylko powinni zostać ujawnieni zbrodniarze komunistyczni, ale także powinni zostać osądzeni i ukarani. Brak lustracji i dekomunizacji po 1989 roku, dał glejt nietykalności komunistom, których synowie i córki nadal pełnią ważne funkcje w aparacie państwowym Rzeczypospolitej Polskiej.
W 80-latach przystąpiono do budowy centrum miasta, jednakże na wzór komunistyczny. Prace przy fundamentach spowodowały, że odsłonięto fundamenty dawnych budynków. Uboczną kwestią było to, że Elbląg uzyskał cenne informacje o swojej historii.
Elbląg ma nadal szanse stania się jednym z najważniejszych miast w Polsce. Jednak pierwszym krokiem musi być uzyskanie dostępu do Morza Bałtyckiego przez Mierzeję Wiślaną oraz budowa nowego lotniska. Przekop Mierzei Wiślanej stał się faktem w 2022 roku. Obecnie (2022 rok) trwa modernizacja kanału żeglownego do portu.
Historia Lotniska w Elbląg.
W 1912 roku, germaniec Stiefvater lecąc samolotem z Berlina do Królewca nadmorskim szlakiem lotniczym, był zmuszony do awaryjnego lądowania na jednej z ulic Miasta Elbląg. Od tego wydarzenia datuje się lotnicza historia Elbląga, której 100-lecie uroczyście obchodzono w 2012 roku. Lotnisko powstało na potrzeby wielkiej wojny światowej w 1915 roku. Jego intensywna rozbudowa i zmilitaryzowanie nastąpiła po dojściu Hitlera do władzy w germanii. Germańcy byli bardzo dumni z tego, że Hitler odwiedził ich lotnisko i miasto trzy razy. Lotnisko otrzymało w maju 1939 roku, nazwę Fliegerhorst. Lotnisko obsługiwało połączenia z Królewcem, Szczecinem i Berlinem. Od 1935 roku, szkolono tutaj pilotów wojskowych oraz stacjonował pułk bombowy, a przejściowo także myśliwski. Latem 1939 roku, w południowej części lotniska zorganizowano duży skład amunicji i bomb. W dniu 30.08.1939 roku, na lotnisku bazowało około 200 samolotów bombowych i myśliwskich. Pułk bombowy od 1.09.1939 roku, uczestniczył w bombardowaniach polskich miast: Tczewa, Grudziądza, Torunia i Bydgoszczy. Pierwszym ich celem był most na Wiśle w rejonie Tczewa. Germańcy podobno nie chcieli zniszczyć mostu, ale go utrzymać. Zniszczenie mostu przypisali Polskim saperom. Mało tego. Zaraza germańska jest dumna z tego, iż atak na most na Wiśle został wykonany o godzinie 04;34, czyli przed oficjalnym wypowiedzeniem wojny Polsce.
W trakcie II wojny światowej na lotnisku w Elbląg panował duży ruch. Działała szkoła lotnicza. Postawiono dużo baraków, jako miejsca zakwaterowania i magazyny. Przystąpiono do budowy rowów melioracyjnych dla osuszania przyległych terenów.
W październiku 1943 roku, nad Elblągiem przeleciało około 100 amerykańskich bombowców. Ich celem było lotnisko i fabryka w Königsdorf, koło Malborka. Tam samoloty zrzuciły bomby na zakłady montażowe Messerschmitta i całkowicie je zniszczyły. Wszyscy pracownicy zostali zatrudnieni przy usuwaniu zniszczeń. Gdy w kwietniu 1944 roku, wszystko było odbudowane, bombowce przyleciały ponownie i wszystko obróciły w ruinę.
Po II wojnie światowej lotnisko trafiło w ręce moskali. Chwilowo stacjonowały tu różne pułki sowieckie. W 1948 roku, moskale przekazali lotnisko w ręce Wojska Polskiego. Od 1948 roku do 1952 roku, na lotnisku stacjonował 5. Pułku Lotnictwa Szturmowego, który następnie został przebazowany do Bydgoszczy i tam stacjonował długie lata. 5. Pułku Lotnictwa Szturmowego nie był jedyną jednostką lotniczą w Elblągu. Na podstawie rozkazu Nr 0096/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 11.12.1951 roku, został sformowany 50. Pułk Lotnictwa Szturmowego. Jednostka została zorganizowana w garnizonie Elbląg, na Lotnisku Elbląg. Pierwszy rozkaz dowódcy 50. PLSz został wydany w dniu 1.05.1952 roku. Jednostkę sformowano według etatu Nr 6/104 o stanie 307 żołnierzy i 2 pracowników kontraktowych. Jednostka otrzymała Nr JW. 4697. Pułk wchodził w skład 13. Dywizji Lotnictwa Szturmowego. Jednak już w dniu 19.11.1952 roku, został wydany rozkaz Nr 0078/Org. Ministra Obrony Narodowej, który nakazywał w terminie do 20.12.1952 roku, rozformowywać 50. Pułk Lotnictwa Szturmowego.
Głównym problemem lotniska był brak twardej drogi startowej. Z uwagi na lokalizację, w planach Wojska Polskiego lotnisko nie było atrakcyjne. Lotnisko, jako pasażerskie nie mogło się rozwinąć z uwagi na biedę Polski. W dodatku, za czasów PRL władze w Warszawie nie dostrzegały, iż a granicach Polski jest Elbląg. W 1957 roku, lotnisko stało się siedzibą Aeroklubu Elbląskiego.
Trzeba także wiedzieć, iż z powodu podmokłych pobliskich łąk, nad lotniskiem często unoszą się mgły. Samo pole wzlotów jest wyjątkowo miękkie.
W dniu 6.06.1999 roku, na polu wzlotów odbyło się nabożeństwo czerwcowe odprawione przez Świętego papieża Jana Pawła II, który odwiedził Elbląg podczas swojej VII pielgrzymki do Polski. Tu na powitanie Pielgrzyma Pokoju oraz z okazji zbliżającego się Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, Związek Hodowców Gołębi Pocztowych wypuścił 2 000 gołębi, które poszybowały nad ołtarzem i nad zgromadzonymi ludźmi. Podczas pobytu w Elblągu papież celebrował nabożeństwo ku czci Najświętszego Serca Jezusowego. Zbiegło się ono z rocznicą poświęcenia przez papieża Leona XIII całej ludzkości Sercu Chrystusa. W homilii Jan Paweł II nawiązał do męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, który zginął w pobliskim Świętym Gaju. – Trzeba być wiernym do końca, (…) trzeba mieć odwagę chronić obrazu Bożego w swojej duszy, nawet za największą cenę – mówił papież.
Wizyta papieża Jana Pawła II w Elblągu była wydarzeniem jednorazowym, ale niezwykle ważnym w dziejach miasta. Jest ona żywa w świadomości uczestników papieskiej liturgii. Pozostały w mieście pamiątki obecności w nim świętego Jana Pawła II: pomnik przy katedrze św. Mikołaja, tron i klęcznik w świątyni katedralnej, kielich mszalny – dar Ojca Świętego, krzyż papieski w parku Traugutta oraz krzyż na budynku Wyższego Seminarium Duchownego, szpital i szkoła noszące imię papieża, tunel na elbląskim dworcu kolejowym i ulica imieniem Jana Pawła II. W Archiwum Diecezji Elbląskiej zebrano i skatalogowano bogatą dokumentację archiwalną, związaną z przygotowaniem i przebiegiem wizyty papieskiej.
W dniu 14.07.2012 roku, z okazji 100-lecia istnienia Lotniska Elbląg zorganizowano festyn lotniczy. Jednocześnie był to Międzynarodowy Zlot Pasjonatów Lotnictwa. Ze strony Polskiego Wojska pojawiły się „Biało-Czerwone Iskry'' i śmigłowce Marynarki Wojennej i Straży Granicznej. W imprezie czynnie uczestniczyło Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. Była grupa „Żelazny” oraz balony. Pokazali się także modelarze z modelami latającymi i redukcyjnymi. Głównym organizatorem pokazów był Aeroklub Elbląski.
"Wieloletni Plan Inwestycyjny do 2020 roku dla miasta Elbląga" zakłada rozbudowę obecnego lotniska sportowego i przystosowanie do obowiązujących standardów dla potrzeb lotnictwa cywilnego w perspektywie lat 2016 - 2020 roku.
Wojsko Polskie w Elblągu.
W czasach PRL Elbląg stał się dużym garnizonem wojskowym. Stacjonowały tutaj nie tylko jednostki lotnicze, (które w rzeczywistości były tutaj epizodem), ale przede wszystkim wojska pancerne. Stacjonowały tutaj osiem dużych jednostek wojskowych; 16. Dywizja Piechoty (przerodzona w 16. Kaszubską Dywizję Pancerną), 1. Pułk Czołgów Średnich, 4. Pomorski Pułk Czołgów Ciężkich, 55. Elbląski Pułk Piechoty Zmechanizowanej, 58. Pułk Czołgów Średnich, 60. Kartuski Pułk Czołgów Średnich, 13. Pułk Artylerii Pancernej, Oficerska Szkoła Piechoty Zmechanizowanej.
O jednostkach lotniczych wspomnieliśmy już powyżej. Lecz była w Elblągu jeszcze jedna jednostka silnie powiązane z lotnictwem wojskowym; 14. Batalion Budowy Lotnisk. Sformowany w Oleśnicy 15.10.1952 roku, na podstawie rozkazu nr 0552 Ministra Obrony Narodowej. Na początku 1954 roku, batalion przebazowano do Elbląga i tutaj stacjonował do rozformowania w 2010 roku. W swojej historii, od 1.01.2000 roku, został przemianowany na 14. Batalion Usuwania Zniszczeń Lotniskowych (14 buzl), a od 1.01.2009 roku, jako 14. Batalion Remontu Lotnisk (14. brl). Jednostka podlegała dowódcy 2. Korpusu Obrony Powietrznej w Bydgoszczy, a następnie dowódcy 1. Skrzydła Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie. Jednostka miała oznaczenie JW. 3451 i stacjonowała w pobliżu Lotniska Elbląg. Z dniem 31.12.2010 roku, batalion został rozformowany.
Teren po jednostce zajmuje 19 hektarów gdzie znajduje się kilkanaście budynków, w tym byłe koszary. Wojsko Polskie przekazało ten obiekt Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, a następnie miastu. Nieruchomość wyceniono na 11 mln 700 tys. złotych. Władze miasta chciały przeznaczyć teren jednostki wojskowej pod inwestycje. Ostatecznie miasto stało się właścicielem tego terenu za 5 milionów złotych.
Infrastruktura lotniska.
Infrastruktura wokół lotniska na tak zwanym Zatorzu była bardzo bogata. Kilka obiektów pochodzi jeszcze z czasów germańskich, ale większość powstała w czasach PRL. Zbudowano tutaj trzy duże hangary. Z jednego do chwili obecnej korzysta aeroklub, który wybudował sobie jeszcze jeden, mniejszy hangar. Z dwóch pozostałych hangarów, przez wiele lat korzystały woskowe warsztaty remontowe, a następnie zakład produkcyjny Allmet. Północny fragment kompleksu, wraz z częścią koszarowo-sztabową zajmował 14. Batalion Budowy Lotnisk.
Lotnisko Elbląg.
Lotnisko Elbląg (kod IATA: ZBG, kod ICAO: EPEL) – lotnisko trawiaste położone w Elblągu przy ulicy Lotniczej 8. Lotnisko jest zarządzane przez Aeroklub Elbląski. Lotnisko znajduje się niemal w granicach administracyjnych miasta Elbląg, na tak zwanym Nowym Polu. Często słyszy się także określenie Zatorze. Adres: ul. Lotnicza 8b 82-300 Elbląg.
Trawiaste pole wzlotów. Możliwe DS.; RWY 08/26 900 m x 200m, RWY 03/21 600 m x 300 m, RWY podstawowy 10/28 (104/284) 600 m x 200 m, RWY wg AIP nieczynny 07/25 (075/255) 913 m x 100 m. Radio; Port/Info – PORT 122,300 MHz, Kwadrat/Aero – AERO 122,100 MHz. Kontakt +48 537 334 410 lub +48 601 638 917. www.aeroklubelblaski.pl. Lotnisko ma powierzchnię (około 50 hektarów) i praktycznie nie ma możliwości rozbudowy obszarowo.
Info nawigacyjne; Statki powietrzne z napędem - krąg południowy. Szybowce - krąg północny. Obowiązkowa dwukierunkowa łączność radiowa w ATZ EPEL. Godziny pracy / Operating hours: MON-FRI 08:00-16:00 LMT.
Aeroklub Elbląski oferuje pod wynajem, na terenie lotniska hangar samolotowy. Dojazd do hangaru jest odśnieżany w okresie zimowym. Ochrona 24h. Hangar jest ubezpieczony. Drzwi otwierane elektrycznie. Orientacyjne koszty wynajmu od 550 zł brutto miesięcznie. Aeroklub prowadzi szkolenie szybowcowe i lotnicze. Aeroklub Elbląski prowadzi także sekcje spadochronową. Aeroklub dysponuje samolotem An-2, więc za jednym razem wywozi w powietrze wielu skoczków. Sekcja spadochronowa prowadzi szkolenia na linę desantową na spadochronach typu MARS. Dla ludzi żądnych wrażeń organizowane są skoki spadochronowe w tandemie z wysokości do 3 000 m. Koszt od 700 złotych.
Jak dojechać do Lotniska Elbląg? Należy wjechać w centrum miasta w pobliże dworca kolejowego i znaleźć się na ulicy Aleja Grunwaldzka. Jest to przelotowa ulica Elbląga i jednocześnie Droga Wojewódzka Nr 500. Należy skręcić w ulice Lotnicza w kierunku południowym. Po przejeździe przez przejazd kolejowy jedziemy za główną drogą w lewo (na wschód). To nadal jest ulica Lotnicza. Teoretycznie prosto powinniśmy dojechać do lotniska. Lecz, po około 200 m jest tablica, która kieruje nas w asfaltową przecznicę w prawo i ona doprowadza nas do lotniska. Dokładny adres: ul. Lotnicza 8b, 82-300 Elbląg.
Opracował Karol Placha Hetman